Bunu paylaş:

Bloğuma ara vereli aylar oldu; uzun bir ara verince de başlama kararı almak daha da zor oluyormuş. Bugün konservatuvarın bahçesinde Deniz solfej dersindeyken velilerden Sevgili Gülümser Hanım kızı için kitap önerisinde bulunmamızı istedi. Bloğum  olduğunu utanarak söylediğimi belirtmem gerek, çünkü bloğum var ama yazmayalı çok oldu; Deniz okuyor ama ben yazamıyorum. Yazın kendim için okuduklarım, yazlık, çocukla birebir hayat derken zaten uzun birara girdi , buna bir de okula hazırlık, adaptasyon ve konservatuvar telaşı girince bu ara uzadı da uzadı.

Yazılacak o kadar çok şey var ki bunlara Deniz’in en sevdiklerinden başlayalım.

Hayykitap’ın okuyup da beğenmediğimiz bir kitabı var mı diye düşünüyorum da yok, bloğumda yazdığım diğer kitapları da ( https://kitapsepeti.wordpress.com/tag/hayykitap/ ) okurken benim de bir yetişkin olarak gözümde canlandırabildiğim, içinde yaşayabildiğim kitaplar oldu.

İlk kitabımız

Karıncanın Ne Olduğunu Bilmeyen Karıncayiyen

Karıncayiyen Pim yavru bir karıncayiyen. Karıncayiyen Pim karıncanın ne olduğunu bilmiyor. Karınca yiyecekse neden süt içiyor? Hayata karşı birçok sorusu var, merakı var. Büyürken karşılaştığı hayvanlar onların yaşantılarındaki farkılıklar Pim’i öyle etkiliyor ki kendisinin bir gün toprak kazıp, karınca yiyebileceğine pek ihtimal vermiyor. Bakalım Pim gerçekten bir karıncayiyen olduğuna inanabilecek mi?

Deniz bu kitabı ilkokul 2. sınıftayken okumuştu. Çok da sevmişti, bu kitap hakkında yorum yazmamda ısrar etti. Nedenini sorduğumda çok güzel bir macera olduğunu ve Pim’in çok tatlı olduğunu yazmamı istedi. Hayvanları çok sevdiği için , hem de hayvanlar hakkında yeni bilgiler öğrendiği için yorum yaparken gözleri parlıyor.

Kitabın sitesinde de belirtildiği gibi İngiltere’de okullarda okutulduğunu ve çocukların psikolojik ve zihinsel gelişimleri için tavsiye edildiğini hatırlatmak isterim.

Hayykitap’ın web sitesinden:

Böyle karıncayiyen olur mu hiç?

Pim bir karıncayiyen. Annesi öyle söylüyor. Ama Pim daha yeni doğdu ve karıncanın da karıncayiyenin de ne olduğunu bilmiyor…

Jill Tomlinson’ın bu dupduru, hem şirin hem komik öyküleri çocuklar için eğlenceli bir okuma serüveni sunuyor. Serinin tüm kitaplarını yedi yaşın üzerindeki çocuklar kendi başlarına zorlanmadan okuyabilir. Ayrıca, büyük puntolarla yazılmış, Paul Howard’ın olağanüstü karakalem çizimleriyle resimlenmiş bu eğlenceli hikâyeleri, anasınıfı dönemindeki çocuklar da anne babalarından severek dinleyebilirler.

1968’de yayımlanmaya başladığından beri milyonlarca okuru olan serinin kitapları İngiltere’de okullarda okutuluyor, çocukların psikolojik-zihinsel gelişimleri için tavsiye ediliyor. Hikâyeler hem çok eğlenceli hem de çocuklara hayvanlar hakkında önemli bilgiler veriyor. Hayvanları tanırken pek çok başka şey de öğreniyor çocuklar: Dostluğu, sevgiyi, aile bağlarını, soru sormayı, cesareti, dayanışmayı, kendine güvenmeyi, hoşgörüyü, umutlu olmayı…

Karıncanın Ne Olduğunu Bilmeyen Karıncayiyen ise yavru bir karıncayiyenin büyürken kendini ve çevresini keşfetmesini anlatıyor. Pim daha yeni doğmuş. Annesinden süt emiyor ve hiç karınca görmemiş. Şekli nasıl, tadı nasıl bilmiyor. Aklını karıştıran şeyler var. Madem sadece süt emiyor, adı neden karıncayiyen? Karınca yemese olmaz mı? Karınca nasıl bir şey? Neden toprağın altında yaşıyorlar?.. Pim’in merak ettiği çok şey var ve büyüdükçe sorularına cevap buluyor. Üstelik büyürken sadece kendini keşfetmekle kalmıyor, karşılaştığı kendinden çok farklı yavru hayvanlarla birlikte hayatı, yaşadığı dünyayı öğreniyor. 

Sayfa sayısı: 96
Türü: Resimli Öykü

Hayatı Keşfetmek İsteyen Penguen

Otto, bir penguen yavrusu. Hayatı öğrenen ve aynı zamanda da öğreten lider ruhlu bir yavru.
Deniz bu kitapta en çok Otto’nun sevimli bir penguen olmasını ve lider ruhu ve yardımsever olmasını sevmiş. Gözlemlediğim tüm çocuklar hayvanlı kitapları çok seviyor ancak konu penguenlerse çizgi filmlerin katkılarıyla konuya ve onların özelliklerine pek bir hakimler.

Otto arkadaşlarıyla oynamayı, yeni şeyler öğrenmeyi çok seviyor. Önünde güzel bir macera var, hiç bilmediği bir hayat var. Bu macera için soruyor, öğreniyor, öğrendiklerini küçük penguenlerle paylaşıyor.  Otto’nun hikayesi soğuk buzlardaki  dayanışmayı, birlik ve beraberlik duygusunu, sıcacık dostlukları hissetiriyor.

Kitabın içinde inceden inceden herşeyin bir sırası olduğunu, zamanı geldiğinde kendimizi bazı durumlara ve oluşumlara hazır hissedeceğimizi hatırlatan nüanslar da var.

Seri farklı hayvanlarla devam ediyor. Okumaya devam..

hayykitap’ın sitesinden Otto:

Öğrenmek ve öğrendiği her şeyi kendinden küçüklere öğretmek.Jill Tomlinson okurları bu kez, anne ve baba penguenlerin yavruları soğuktan koruduğu, onlar için dönüşümlü balık avlamaya gittikleri Antarktika’ya götürüyor. Çocuklar hem Otto’nun maceralarını hem de minik penguenlerin zorlu hayatlarını, birbirlerine nasıl göz kulak olduklarını okuyorlar. Penguenler nasıl büyür, ne ile beslenir, soğuktan nasıl korunur, nasıl oynar, nasıl eğlenir… Çocuklar penguenlerle ilgili merak ettikleri pek çok şeyi güzel bir kurguyla, onların yaşamına tanık olarak öğreniyorlar. 

Tıpkı çocuklar gibi hayatı merak eden ve keşfetmek isteyen Otto’nun hikâyesi çocuklara da büyüklere de hiç yabancı gelmeyecek. Çocukların okurken öğreneceği, hayal dünyasını genişleteceği kitap

Kitabın içinden:
“Neyim ben?” diye sordu Otto.
“Penguensin. Bir imparator penguensin.”
“Onu biliyorum da, penguen ne demek?

“Bir tür kuş. Neyse Otto, artık gevezeliği bırakıp diğer penguenlere katılmamız gerekiyor. Rüzgâr çıktı baksana, birazdan hava çok soğuyacak.” 

“Birazdan mı!” diye cikledi Otto. “Hiç ısınmadı ki, hep çok soğuk!”
“Eğer diğer penguenlerin yanına gitmezsek soğuğu daha çok hissedeceğiz. Hadi, gidelim.” 

Yazar: Jill Tomlinson
Resimleyen: Paul Howard
İngilizceden çeviren: Gökçe Ateş Aytuğ

Yayınevi: Hayykitap 

sayfa sayısı.85

 

Kipri

Kipri , Kirpi Azmi’nin komik ve macera dolu hikayesini anlatıyor. Artık bir kirpi gördüğünüzde emin olunki ona daha farklı bir gözle bakacaksınız.

Azmi meraklı, cesur , araştırmacı ve kafasına koyduğunu yapan bir kirpi.

Bütün kirpilerin gitmeye can attığı parka ulaşmak için önlerinde bir engel vardı. Hatta bazen hayatlarına mal olan bir engel. İşlek bir yol, arabalar, kamyonlar, bisikletler. Azmi  azmeder ve bu yolu aşmak için tüm engelleri bertaraf eder.

Deniz görür görmez kitabı sevdi çünkü ona göre Kipri çok yaratıcı ve farklı bir isimdi. Hayvanları ve hayvanlı kitapları çok sevdiği için bu kitabı çok sevdiğini yazmamı ısrarla istedi. Hatta bu satırları görüp çok doğru diye onayladı.

Kipri gerçekten de güzel anlatılmış, komik, heyecan dolu bir hikaye.

“Kipri, güzel anlatılmış, çok komik bir hikâye.”

– Guardian

“Dick King-Smith, heybesinde türlü türlü sürprizleri olan bir yazar.”

– Sunday Telegraph

Dick King-Smith kimdir?

Dick King-Smith, doğum yeri olan Gloucestershire, İngiltere’de yirmi yıl çiftçilik yaptı. Çiftlik yaşamı, yazdığı pek çok öyküye esin kaynağı oldu. Bir süre köy öğretmeni olarak çalıştı. İlk kitabını 1978’de yayımladı. Çok sayıda çocuk kitabı yazdı. Ödüller aldı.

The Sheep-Pig adlı Guardian Ödüllü kitabı, Babe adıyla filme çekildi. Dick King-Smith 1991’düzenlenen İngiliz Kitap Ödülleri’nde Yılın Çocuk Kitabı Yazarı seçildi. 2009 yılında çocuk edebiyatı alanında kraliyet nişanı (OBE) aldı. 2011’de seksen sekiz yaşında yaşama veda etti.

Yazan: Dick King-Smith
Resimleyen: Ann Kronheimer
İngilizceden Çeviren: Gökçe Ateş Aytuğ
Yayınevi: Hayykitap – 179
Kategori: Yaşasın Çocuklar – 34
Sayfa sayısı: 88

Evine Dönmek İsteyen Kedi

Suzi isimli bir kedinin yanlışlıkla  balonla Fransa’dan İngiltere’ye gidişi ve büyük bir umut ve azimle evine geri dönme macerası.Suzi 4 çocuklu bir evin kedisi ve tüm çocukların onu farklı şekilde sevmesini seviyor. En büyükleri onun için tırmalama tahtası yapmış, kedisi olanlar tırmalama tahtasının kediler için önemini bilirler. Böylece mobilyalar kurtulur ve sahipleri onları azarlamaz.2. si benekli karnını seviyor. 3.sü iple ,topla onunla oyunlar oynuyor. En küçükleri Gebi ise onun tüylerini tersten okşuyor, kuyruğundan kafasına doğru. Gebi’nin okşamasını balık yemekten bile çok seviyor Suzi.

Böyle çok sevilen , çok cocuklu bir ailenin parçası olan Suzicik , İngiltere’ye gidince ne yapıp ne edecek Fransa’ya geri dönecekti. Hatta bu uğurda denize girecek, sörf yapacak , Manş’ı bile geçmeyi göze alacaktı.

Deniz bu kitapı neden sevdin?

-Hem çok tatlı bir kedi. Kitapın  macera dolu olması ve başkalarına anlatabilecek bir hikayesi olması ilgimi çekti.

95 sayfalık bu kitap Deniz’e hiç uzun gelmedi. Hemen okudu ve bitti. Ocak ayı bize bol kitaplı ve okuma isteği ile geldi.

hayykitapın internet sitesinden:

Bu, Suzi.
Suzi küçük bir tekir kedi.
Kelebeklerin peşinde koşmayı, diğer kedilerin tersine, kuyruğundan kafasına doğru okşanmayı çok seviyor.
Suzi’nin sevmediği bir tek şey var: Kaybolmak…

25’in üzerinde dile çevrilen ve dünya çocuklarının çok sevdiği yedi kitaplık serinin ilk iki kitabından biri Evine Dönmek İsteyen Kedi.

Hikâyesi ise şöyle:
Suzi küçük bir tekir kediydi. Dimdik duran sert, beyaz bıyıkları; ön patilerinde futbol çorabı gibi görünen iki büyük beyaz beneği vardı. Fransa’da küçük bir sahil kasabasında bir balıkçının evinde yaşıyordu. Bir gün tarlaların orada kelebek kovalıyordu ki, neredeyse karşısına çıkan kocaman bir sepetin içine düşüverecekti. Suzi sepetin içinde girdi ve biraz kestirmeye karar verdi. Uyandığında tuhaf bir şey hissetti. Sepet sağa sola sallanıyordu sanki. Evet, içinde uyuduğu şey sıradan bir sepet değil, Fransa’dan İngiltere’ye uçan bir balonun sepetiydi. Suzi’yi alıp İngiltere’ye götürdü ama onun orada kalmaya hiç niyeti yoktu, evine, ailesinin yanına dönmeye kararlıydı. Denizde tuhaf maceralar yaşamasını gerektirecekse de, ailesine kavuşmak için her şeyi göze almaya hazırdı.

Yazar: Jill Tomlinson
Resimleyen: Paul Howard
İngilizceden çeviren: Gökçe Ateş Aytuğ
Yayınevi: Hayykitap
Sayfa sayısı: 96